Saturday, August 18, 2007

i love you...

The love you give, is the love i receive,
and i intend to fully cherish,
everything & every word you have said...

So many days have passed
we have beaten all the odds

we belong together
in each other's arms.

Mere words could never tell
how much i care and cherish you...
'Tis something that makes me alive,
I LOVE YOU my darlings, through out my life!

Tuesday, August 14, 2007

emotions...


When you reach out
Amidst the cool frozen air,
The warmth of your love escapes me.

A River -
rises out of despair.

Apologies
echo within my soul.

Disappointments -
come and go.

Memory -
a momentary faction of tinctured snow..

There you are,
Reaching out..

White in solemn bane,
Healed immeasurably in repose,
Your calming breeze and lightest voice..
Echoing through my deepest breath..

Here I am..
Not looking back..

Wondering what's behind
That impenetrable iron mask...

Is that really you?
Or your alter ego?

Tick-Tock
Tick-Tock...
A tear drops...

Ding-dong..
Knock, Knock..
Hello..
Goodluck...

Friday, August 10, 2007

wet, wet, wet


kahapon, naidaos namin ng aking asawa ang aming anibersaryo nang basang-basa... sa ulan!

nagsimula ito (kahapon) ng umaga nung matanggap ko ang kanyang elektronikong liham (e-mail) mula kay Marc (asawa ko) na aking inilagay dito sa blog ko.. (previous entry). habang ako ay nasa trabaho, iniisip ko ang mahal kong asawa at kung paano namin iseselebra ang aming anibersaryo (ng pagiging magkasintahan, bago kami naging mag-asawa).. naalaala ko noong Agosto 8, 2004, nang sambitin ko ang mga katagang, "Mahal Kita", eksaktong alas otso ng umaga, sa harap mismo ng Enchanted Kingdom (Laguna). Saksi sa pag-usbong ng aming pagmamahalan ang dalawa sa aking pinahahalagahang mga kaibigan na sina Bryan at Sarah..

Tatlong taon ang lumipas, kami ay mag-asawa na at nabiyayaan ng dalawang malulusog na anak na lalaki.. Alam naming marami pa kaming pagdadaan na pagsubok at kasiyahan, kaya umaasa kami na handugan kami ng Panginoon ng mahabang buhay upang maging maluwalhati at mas humaba pa ang aming pagsasama..

mabalik tayo sa kaganapan kahapon..

pagpatak ng alas-kwatro ng hapon, sinundo ako ni Marc sa opisina, kasagsagan ng bagyong Chedeng (o Dodong na yata yun eh). Hinatid namin ang aming butihing kaibigan na si kristine at pagkatapos ay nagtungo kami sa Haus-Land Realty upang asikasuhin ang titulo ng aming bahay at lupa.

di nagtagal, makalipas ang kulang 30 minutos, nagpunta na kami sa SM Clark upang manood ng sine. Ratatoulie ang napili naming panoorin (mahilig kasi akong magluto, at sya naman ay mahilig maglagay ng dekorasyon sa pagkain)..pagkatapos naming manood ng pelikula ay kumain kami ng dinner.. sweet!

almost 7pm na nung matapos kami sa aming dinner kaya naisipan naming umuwi para naman makasama ang mga anak namin (na naiwan kay Yaya).. pero minalas kami.. dahil nung naroon na kami sa Astropark, naabutan kami ng sanga-sangang trapik! grabeh! ang daming kotse at tricycle na pilit sumisingit!! sobra pa namang lakas ng ulan!

nung lumipas ang sampung minuto na walang gumagalaw sa mga sasakyan at walang nagbibigayan, nainis ang asawa ko at biglang lumabas sya ng kotse namin.. alam mo ba ang ginawa nya?

nagvolunteer sya na mag Traffic Aide! sinirko-sirko nya ang kanyang mga kamay, tinapik-tapik ang hood ng mga nakabalandrang sasakyan at sinabihan ang mga motorista nang: "Pare, abante ka ng konti! Kuya, konting gilid naman dyan.. Miss, atras ka muna.. Bosing, wag ka namang bumuntot dun sa tryke... Abante, Abante!" kulang na lang ang pito (whistle)!

natuwa ako dahil gumawa sya ng paraan para lumuwag ng konti ang trapiko.. ngunit nag-alala din ako para sa kanya dahil sobrang lakas nga ng ulan.. basang-basa na sya.. nanginginig na sya sa lamig, wala man lang syang payong na tinabing sa ulo nya.. ako naman, basa na rin dahil binuksan ko ang bintana ng kotse upang makita ang side view mirror.. sobrang moist na kasi sa loob ng kotse dahil sa lakas ng ulan, wala na halos makita sa salamin.. hinawakan ko ang manibela, sinusubukan kong umabante ng konti nang sa gayon ay makadaan din ang mga sasakyan na nasa gilid namin..

nang may makapansin sa ginawa ng asawa ko na pagta-trapik, may dalawang lalaking nagboluntaryo na rin na magsenyas sa mga sasakyan para umurong at sumulong..

haygrabeh! makalipas ang halos sampung minuto, umayos din ang trapiko! nagpasalamat sa amin ang isang ginang na naipit ang sasakyan sa pagitan ng isang malaking truck at isang Land Cruiser. walang kamatayang, "Thank You" ang narinig namin mula sa kanya..


nang makaluwag kami sa may highway, eto ang biglang bulalas ng asawa ko: "Ang sarap ng feeling ko Honey!".. napatingin ako sa kanya... akala ko ay naghihinalo na sya sa lagnat... yun pala, ay totoong magaan daw ang pakiramdam nya nung nagta-trapik sya.. nung makita nyang nagsisipag-urong-sulong ang mga sasakyan, napagtanto nya na nakatulong sya sa mga motorista.. ang sarap daw ng pakiramdam na may natutulungan at sinasabihan ng Salamat..

pagdating namin sa aming tahanan, nagising na ang aming mga munting anghel na dali-dali naming hinalikan.. sabi ng asawa ko nang matutulog na kami: "Honey, ilagay mo to sa blog mo ha.. ang title, Wet, Wet, Wet.. "

hehehe.. what a way to celebrate an anniversary!

pinagmamalaki ko ang asawa ko dahil sa napakalaki nyang puso para sa mga nangangailangan.. sabi ko sa sarili ko ng gabing yun, "hindi ako nagkamali sa pagpili ng mamahalin ko pang habang-buhay"

Saturday, August 4, 2007

you complete me..

I searched long, and I struggled endlessly for a dream.
The dream seemed impossible,
so far away...so unreachable.

At times I thought I'd never find it.
But it arrived suddenly.

And it was far better than I could have ever imagined--

only it was not what I'd expected.


For how was I to know that I'd find my dream in you?


The dream is not about fame or fortune,
and it's not about power or success;


the dream arrived via the heart,
built out of emotion and borne of love.


The dream is as pure as a dove circling heaven,
and it's blessed by legions of angels;
it's an awakening of the soul,
bringing me closer to God,
and making me see the goodness in all things.

Now I feel complete at last,
and through the strength you've given me,

I feel as if I can accomplish anything.


Now I'm sailing on these dreams of you.


There's nothing in life that I'd rather do,
than dedicate my heart and soul to a lifetime of loving you.


I LOVE YOU HONEY!

Tuesday, June 5, 2007

anniversary =)

I so much love you too honey!!! mwah!!!

belated anniversary greetings to you... sensya na, kinda busy kahapon, di ako makasend ng mail..

pero syempre, i won't ever forget this day kung kelan nag-umpisa love story natin.. i'm looking forward to spending the rest of my life with you!!! and that will be for a lifetime, i swear!

i love you so much honey.. you, kyle and our new angel are my everything! you all mean the world to me.. hiling ko kay Lord na sana lalo nyang pagtibayin yung love natin and yung trust... and sana, lagi tayong masaya, para everybody happy and beautiful.. hehehe. .

again.. aking uulit-ulitin.. i love you so very very much!!! mwahhh!!!!